Saturday, August 16, 2008

Pieśń o rozcinaniu łąk


panie powiedziałem już wszystko
sam najlepiej wiesz że nie było
takiej ceny której bym nie zapłacił

i oby nikt mnie nie powstrzymywał
proszę cię zwłaszcza
nie stawiaj na drodze dzieci
o oczach szorstkich jak tundra
boję się bowiem rozcinania łąk

wszystkiemu zawinił ten przeklęty strach
za szybko dojrzały ogrody na cyprze
i usta dziewcząt z madison square garden

panie ty wiesz powiedziałem wszystko
zacisnąłem krawat
podpaliłem miasto
zabiłem człowieka

nie pytaj nalegam którego ciebie
wyśniłem wczoraj w nocy

16.08.2008r.

2 comments:

Anonymous said...

Co było Twoim natchnieniem Karolu? Może to by mi pozwoliło zrozumieć...

Karol Samsel said...

Kilka rzeczy, Joasiu. Samotność, kryzys pisania, myśl, że powiedziałem już wszystko i że to właściwie nie było nic. A w tle Rosja i Gruzja...

Dziękuję za to, że rozbłyskujesz u mnie co jakiś czas:). Najserdeczniej.