Diablice Memlinga (1)

H. Arendt

jesteś hanną arendt: ateną z sachsenhausen.

właśnie słuchasz radia i piszesz o gurs.

mały chłopiec, bruce zginął ojcu z oczu,

znalazł go martwego ogrodnik z st. charles.

ach synu, ach sanno: kołys się, wypocnij

w jeziorecku kanta. daj mszycy powierzchni

głębinę odwarstwić jak starą malwę. przynieś

dziś bruce’owi błonę napowietrzną, letników,

samotników, limfatikon halki. nam cena

oceanu, jemu cud posiłku i osąd syreny:

kamienne tablice, diablice memlinga,

łagrątko jezus; satisne, satisne?

 13.02.2013

Birnam Wood

A. Sołżenicyn

            

panie mój, wyobraziłem sobie śmierć

w wilgotnej daczy elegii i przeraziłem się.

tylko tyle ma z nas pozostać? banderola

new yorkera, którą owiniemy rękę

aleksandra sołżenicyna? mątwa, którą

przyłożymy do ust walta whitmana?

zasługiwaliśmy na dużo więcej. spójrz,

ilu opowiedziało się za nami: tę sylabę

utrwaliła głagolica, tamtą recytowało

himmelkomando – jeden oktostych

żydowską radością, drugi irańskim

pojednaniem, trzeci sercem gawędy,

włosami naszej mowy, przybojem rytmu.

o panie mój, o prątku utopii, rosyjska

orchideo – wyobraziłem sobie śmierć

w starej wozowni poematu i nie mogłem

uwierzyć: ten koniec przyniosły nam

rzeki początku? ten znak stylusem?

7-8.02.2013