Szczutki

Lamentum lamentorum

Kraszenie na mokrych deskach.

Okna, trud internowania.

Medjugorie do kości,

Medjugorie do łzy.

Proszę, zdejmij ze mnie

ten tępy tekst-otylec –

– dżihad ręki zbliżanej

w stronę igły mielarki.

Ledwie przepchną cię w świat,

z powrotem lądujesz w ojczyźnie

i nie masz wzorca nad bronę,

nie masz wzorca nad kruka,

nie masz wzorca nad chleb

usychający w dnie

krypty.

28.07.2014