Babie lato

Ukończyłem bieg.

Ustrzegłem prawdy znaczenia.

Wiersz jest chodzeniem po ogniu.

Zdanie zieje językiem.

Język zieje od  imion:

zgarbiona Teresa Wełmińska

pali w ogrodzie liście. Jej córka

osącza pierś kaczki w miodzie,

sezamie i winie.

Dzwon sztucznej inteligencji

przechodzi zapachem życia –

– niewietrzejącą perfumą.

Nie osądzaj pisarza.

Ocal go od zła.

Tłum larum jego kości

tępo bijących o podium.

Wybijam w tym wierszu

pawlacz i spędzę w nim

każdy poranek –

– ukończyłem dziś bieg.

Ustrzegłem synergii

znaczenia.

16-18.08.2014