Do Longina

Do Ciebie, poezjo,

voodoo ludzkich znaczeń

uchodzą migrujące

ptaki Europy:

uchodzi Gábor Zsille

z dzieckiem na nosidle

i z segregatorem

nieumajonych

przekładów. Uchodzi

Góra z Dzieckiem

Rosemary w plecaku

z juty. Z nim inni

Polacy. Nawet Wira

Wowk z ukraińskim

Lorcą w kieszeni

maskałatu. W bok

nieba nad Kispestem

i nad Tarnogajem,

i ponad Kutami

trafia jeden rysik:

obłoki

nad Ferrarą.

21.12.2014