Na posłaniu

Uwielbiamy cię, ciało Odojewskiego. Zjawiamy się

uduchowieni przed drzwiami Twojego domu w Pia-

secznie. Chelatujemy Twoje ręce, zabalsamowany

gruzie, a ja, chryzantema przepełniona substancją,

zwana w kościołach chrystusemą, pierwiosnek na-

turalnego koloru tkanki, podchodzę zdecydowanie

najbliżej.

Jakże wysoko cię wyceniliśmy, polski bliźniaku astra-

lny Marcela Prousta, arko pamiątek, komoro deprywa-

cyjna teraźniejszości. Woalka na dnie kielicha, światło

spod otoku. Hochsauna, sauna wieczności, sprawdzona

metoda blasku. Niewielki jest dworek „Twórczości”,

wytrwały

jest dworek „Twórczości”, a tonie w parze i dymach,

drży w swoich fundamentach na odkształconym pod-

łożu. Ciało Odojewskiego już w nosidełku Hawthor-

ne’a z rozrastającą się ramą. Regotyzacja kościoła.

Powrót z kosmicznych wakacji. Po cóż ten ogrom

- - - - - 

z jego różnojęzyczną cząstką, uwielbiamy cię ciało,

majem, czerwcem człowieka, uwielbiamy cię ciało,

lipcem, sierpniem Piaseczna, uwielbiamy cię ciało,

Odojewski w promieniu, Heidegger na posłaniu na

samym czubku góry związanej z jego młodością.

22.07.2016