Lapsus memoriae

1

Czy mógłbym pisać po narkotyku? Rzecz

w tym, że słowo przerasta wszystkie swo-

je fluidy, nawet wtedy gdy płynem jak gę-

stym snem zostało wypełnione od środka.

2

Czy mógłbym śpiewać po gorzkim alkalo-

idzie? Rzecz w tym, że Vendal Retard plą-

cze język jak najpośledniejszy opiat, na co

mi niedokończone opowiadanie w śniegu?

3

Ani tu – ani tam. Z kilkoma synonimami

diabła i jedną rogatą sferą Alexandra wio-

dącą po swoich zabłoconych śladach od

burzy majowej do wrześniowej śnieżycy.

4

Czy mógłbym pisać po narkotyku? Rzecz

i w tym, że bezbarwny, błyszczący słupek

kilku izometrycznych zestawień, o którym

mówisz: „strofa”, nie idzie w proch z dnia

                *

na dzień.

5

Czy mógłbym śpiewać po gorzkim alkalo-

idzie? Rzecz i w tym, że ciskany głową o

krawędź basenu (a poeta-prorok we mnie

ubija aż na pył głowę poecie-koneserowi)

&

nie rozprószę jabłka

z nieartykułowalnej  

                *

jabłoni.

3.10.2017