Rękawiczka (z Szyllera)

Spowiadam się Bogu Wszechmogącemu,

tekście, którego zwymiarowałem jedynie

do połowy. Tekście, który dachowałeś

ze mną w środku, który dachowałeś

swoją zwymiarowaną połową ze mną

po jednej i po drugiej stronie rozety,

na prawym brzegu Wilna, na lewym

brzegu Skrwilna w pełnym, palącym

słońcu. Spowiadam się Wam, bracia

i siostry, bo oto i porzuciłem kasetę,

nie, rozbiłem kasetę, kasetę matkę

literatury. I nie jest to populizm,

nie tak przecież wygląda wdzięczenie

zielonoświątkowca do trójwymiaru

religii. To istna dyspareunia, jawor

Dantego, drabina analgetyczna

darów troistych, trzy cnoty boskie,

dwie lekcje włoskie. Zgrzeszyłem

myślą, zgrzeszyłem mową.

Zgrzeszyłem uczynkiem,

zgrzeszyłem zaniedbaniem.

Kładę dziś więc kres wszelkim

rozbieganym modlitwom.

Ręka mój kamień polny

w runie

z wyrwanych

palców.  

Lato leśnych ludzi:

dziesięć symboli tworzenia.

Dziesięć pagin gatunku.

Dziesięć chwytnych pałeczek

ludzkiego piśmiennictwa.

16.08.2015