Droga do Qumran

Jasieńku, nie jesteś,

Jasieńku, nie jesteś

nawet workiem znaków,

nawet nieużytkiem:

ani metaforą,

ani agogiką –

– w ścianach tego wiersza

nie będzie okna życia

dla karłowacizny!

Jeśliś nawet przekonał

do swojego wysiłku,

a wszyscy o nim mówią

jak o przedfigurze,

jak o doksologii,

doksologii ludzkiej,

doksologii trudu,

nie pójdę z czerwońcem

spłacać Lindsaya,

spłacać Niekrasowa,

by Ciebie zatrzymać,

spłukany kluczu wsi!

Po prostu – Jasieńku,

Janiszku – najprościej,

nie przekroczysz pola,

za którym ten tekst

niewoli człowieka.

Nie trafisz do Qumran.

Qumran –

– Wbrew.
– Pomimo.

9.11.2014