Popławce

Choćby wy, Popławce. Przynajmniej wy.

Wyłącznie was i nikogo innego – jakże

miałbym wyrazić-wyrazić miałbym

językiem? Owszem, pytałem o to.

Nie tylko w wierszu Piastun

(nie powinien powstawać),

nie tylko moimi ustami:

i Junga, i Gronczewskiego,

i Brylla, i Dziurzyńskiego –

wiosną, jesienią i zimą

idących samotnie

dziedzińcem.

Choćby wy, Popławce. Jeno jedno –

– wy. Tym jednym będziecie wy

w stu pięćdziesięciu twarzach.

W stu pięćdziesięciu jeden.

Mówić o słocie w Popławcach,

o skupach, o dniu robocizny.

O nadziei pogody i o czekaniu

na lepsze, o krzyżopolskim

handlu, podlaskiej giełdzie

starzyzną, o sylwestrach

u Zyzów, o morderstwach

u Swojsów. Nie myśleć

o elewacjach,

o elewacjach

języka, o których

śnili my wiecznie,

przebywając bez końca

(drugi Bronek Talar)

jedynie w spadzistych

wnętrzach.

30.11.2014

* Liczba mieszkańców gminy Popławce: 151 osób (stan ludności z 31 grudnia 2013).

Droga do Qumran

Jasieńku, nie jesteś,

Jasieńku, nie jesteś

nawet workiem znaków,

nawet nieużytkiem:

ani metaforą,

ani agogiką –

– w ścianach tego wiersza

nie będzie okna życia

dla karłowacizny!

Jeśliś nawet przekonał

do swojego wysiłku,

a wszyscy o nim mówią

jak o przedfigurze,

jak o doksologii,

doksologii ludzkiej,

doksologii trudu,

nie pójdę z czerwońcem

spłacać Lindsaya,

spłacać Niekrasowa,

by Ciebie zatrzymać,

spłukany kluczu wsi!

Po prostu – Jasieńku,

Janiszku – najprościej,

nie przekroczysz pola,

za którym ten tekst

niewoli człowieka.

Nie trafisz do Qumran.

Qumran –

– Wbrew.
– Pomimo.

9.11.2014

Pragnienie szczęścia za ścianą

Córuchno moja, córuchno,

jest żałość po człowieku,

jest żałość po flashbacku.

I cudzes przerasta usta,

i cudzes przewyższa

liść chmielu, by orżnąć,

tak, orżnąć ten smutek

specjalną, fatalną

talią. Córuchno moja,

córuchno, Wojaczko,

ośmiorniczko, ten

szwabski, gorzelny

erotyk staje u bram

koncernu. I kłapie

w niebo jednakie,

i kłapie w ziemię

rozsiane. Ma głowa,

córuchno, stwardniała,

choć lżejsza od głowy

mordercy, jest także

głową ofiarną. Próchno,

córuchno, próchno.

Medal bity zbyt wolno,

na deszczu wyrodniejący.

2.11.2014