Nieoczekiwanie kolacja na cztery ręce ulega zmąceniu

Nieoczekiwanie kolacja na cztery ręce ulega zmąceniu.

Wpierw matowieje ten najstarszy – arystotelesowski la-

kier i odsłania fresk dalekich wzgórz niepojętej pozaeu-

ropejskiej wysłony. Zatwór wypiera roztwór, mimowol-

nie zatworność zaczyna się opłacać. Z powrotem otwie-

ra się targi, a na rondzie imienia Handlu Niewolnikami,

w sposób całkowicie szokujący, łączy się ze sobą dwie

prakoncepcje – biennale oraz riennale. „Riennalczycy”

to najpopularniejsze słowy Europy roku 2072, w 2122

tworzy już ono wypośrodkowaną maść przepełniającą

ziemie Mediolanu czy Bergamo. Może już czas, by do-

ciec, na ile rozumiecie to, co do was mówię? Owszem,

argotyzuję większość swoich tekstów. Bądźmy jednak

szczerzy, wszyscy z was skupicie uwagę na ruchliwoś-

ci gronostaja: paraliżująca niepewność damy ostrożnie

śniącej sen o teorii nie odzwierciedla (waszych) niepo-

kojów. Wypełnieni czterema dłońmi kolacji powtarza-

cie: Rainer Maria Rienne – i co za tumult! Zimna woj-

na, rozniesiona do granic, rozpalonym kluczem pozna-

nia, ginie w morzu ciepłej farby – żywny żłób żeleźca.

 

28-29.10.2021