Niepewność

Idź.

Z. Herbert

Wyprostowany.

Z. Herbert

W końcu przychodzę, bariero tekstu.

I nie, nie widzisz mnie w uniesieniu.

Choć jestem egzaltowany i nigdy

od tego, ach-bądź, ach-nigdy nie

wolny, niewolny. Czy szedłem

w ogóle, bym mówił „przychodzę”,

„w końcu przychodzę”? Może rację

miała jedynie Szymborska, którą

odepchnąłem, wypalałem, mając

jeszcze na sobie, czytając

pewną stronę Ludzi na moście.

Może błądził Epilog, którego

przyspawałem do swej lewej

ręki poniżej kładek zegarka:

Epilog burzy. Jeden on mnie

zjałowił, jeden on okradł?

Skończoność hierofantów,

chwilowość hierofilów.

Krotochwila w Troi,

protochwila w zbroi.

Korpus i Dafne.

Korpus i Pokrętne.

Habeas Corpus^(Act).

1.02.2015