Wieszanie baranka

Bóg jeden wie,

Bóg jeden nie wie,

jak zdziczała,

jak niechodliwa

i jak kapryśna

jest ta perła.

Hodowlana perła

literatury,

dla której strawiłem

zdrowie swoje

i swoich bliskich.

Mówisz: ależ książki,

książki ze świateł,

z których uwalniasz

gadulstwo chleba,

naukę wielowoli,

gdy trzeba ci jedności,

jedności niezawodnej:

żurawia – a nie tekstu,

szekli – nie cytatu,

młodniaka –

– nie fonemu.

Jestem nieudacznikiem

i w łono matki

nieudacznik mnie

wgłębił.

Błoto,

aby nie zaschnąć,

po moich śladach

zawraca.

22.08.2014