Muzyka dla Królewskich Ogni Sztucznych

Do uciekania w przededniu

zmartwychwstania, do

zabijania salva veritate

tęskno mi, Panie.

Do żydłaczenia wszystkich

form skupienia, do

rozkruszenia gałązki

istnienia, tęskno mi,

Panie.

Tęskno mi jeszcze

i do rzeczy innej,

zapewne trywialnej,

nieomal dziecinnej.

Moje było serce

jak kawałek deski,

a pozostał glejak,

naciągnięcie pięści.

Miałem być transfuzją,

byłem już layoutem,

ratuszem, paruzją,

syntetycznym żartem.

Tęskno mi, Panie,

wymioty,

                 noce

złego pokarmu.

Tęskno mi, Panie,

przyszedłeś

                     tutaj

zupełnie na darmo.

28.05.2015